"Op de Wittenberg voelde ik me meteen thuis."

Van humanistiek naar de Wittenberg

Afgelopen jaar haalde ze haar VWO-diploma en begon vol goede moed aan de studie Humanistiek, maar na drie weken stopte ze weer. “Meteen bij de eerste les al had ik het idee dat ik werd afgerekend op mijn geloof en dom gevonden werd. Ik werd er zo ongelukkig van, dat ik snel ben gestopt. Toen heb ik een half jaar bij de AH gewerkt en als vrijwilliger in een taalklas met vluchtelingenkinderen. Dat was zo leuk, dat ik toen besloot om pedagogische wetenschappen te gaan studeren. Ik begin volgend jaar, maar wilde nog een nuttige tijdsbesteding voor het tussenjaar dat ik eigenlijk niet had gewild.”

Ik ben naar een aantal open avonden geweest, maar op de Wittenberg voelde ik me gelijk thuis. In het gebouw, het idee van een leefgemeenschap met mensen om je heen, supermooie plek... En ik wist natuurlijk al wat ik ging studeren. Bij Inside-out kijk je naar meer dan alleen je vervolgstudie. Inside-out is niet alleen gericht op jezelf, maar ook op hoe je je geloof kunt uitdragen en wat je kunt leren over God. Dat vond ik ook heel mooi. Dus nu ben ik hier! Het is superleuk, ik heb geen seconde spijt gehad. Ik ben achteraf best wel dankbaar dat mijn studie het niet was en ik dit toch ben gaan doen. Het is zo’n mooie ervaring en ik heb nu al zoveel geleerd! Laatst was ik bij een open avond van de Wittenberg en ik was een beetje bang om dit te vertellen. Die denken vast dat ik aan het slijmen ben, dacht ik. Maar het is echt zo, haha.”

Praten over je geloof en handvatten voor je leven

In februari startte ze met Inside-out. Nu is ze een aantal maanden onderweg en heeft al heel wat geleerd en ervaringen opgedaan. “Wat ik bijvoorbeeld heb geleerd, is in gesprek gaan met mensen over het geloof. Natuurlijk in de leefgemeenschap, daar hebben we soms best stevige discussies. Maar ook in een expeditie, waar we gingen praten met mensen die niet hetzelfde geloven. Daar hebben we toen ook les over gehad. Met mijn studie liep ik daar toen best wel tegenaan, dus ik vond het wel fijn om daar nu even extra bij stil te staan en mee te oefenen. Ik sta nu sowieso sterker in mijn schoenen als mensen vragen stellen.

We leren hier ook veel theoretische dingen en nieuwe dingen leren vind ik heel leuk. Als mensen dan de Hebreeuwse of Griekse teksten erbij halen, vind ik dat gewoon heel vet. Met het vak Bezield Leven ga je het dan echt toepassen op je eigen leven. Hoe kun je toch rust houden in je leven en tijd voor God maken als je hier strakjes niet meer zit? Zo krijg ik veel handvatten waar ik in de rest van m’n leven ook iets mee kan.

Wat ik ook heel mooi vind, dat zijn de kleine momentjes. We hebben een heel muzikale klas en tussen de lessen door maken we muziek. Heel tof.”

(tekst gaat door onder de afbeelding)

Leven in een leefgemeenschap

Het is voor haar ook de eerste keer dat ze niet meer thuis woont, maar op kamers. Gelukkig vindt ze in de leefgemeenschap een fijne plek. “Ik was van tevoren best wel zenuwachtig, het is toch maar afwachten of je ertussen past. Maar het is écht een warm bad, wat ze van tevoren al zeiden. Iedereen is echt benieuwd, het is geen beleefdheid. De een gaat naar school, de ander naar werk en aan het einde van de dag vertel je wat je hebt meegemaakt. Het is eigenlijk een soort gezin.

Ik leer daar ook dingen over mezelf. Ik ga snel voor anderen denken en me zorgen maken om hoe het overkomt, wat de rest denkt. Het is cliché, maar er zijn zoveel verschillende mensen om je heen en ik heb dan de neiging om me aan te passen. Ik leer hoe ik dicht bij mezelf kan blijven. Dit is een mooie plek om dat te oefenen. Ik praat daar ook over in de coaching. Het is fijn om door te praten over alles wat je hebt meegemaakt op de WB en de tijd daarvoor met iemand die weet wat hij doet. Van daaruit kun je dan weer verder.”

Halverwege komt er een klasgenoot binnen. “Ik hoorde wat, dus ik dacht, gaat alles goed?” “Ja hoor”, lacht ze en gebaart hem de kamer weer uit. “Ik kom zo.” En met een grijns: “Toch leuk dat er om je gedacht wordt.”

Een basis voor je leven

Ik vraag haar naar wat tips en inzichten om mee te geven aan mensen die twijfelen over een tussenjaar. Ze hoeft niet lang na te denken. “Inside-out is waardevol als je niet weet wat je wil gaan doen, maar ook als je dat al wel weet. Het geeft een basis voor je leven. Het zijn 5 maanden om op jezelf en je relatie met God te focussen. Het dagelijks leven is zo druk en snel en je moet zoveel, dan schiet het erbij in. Hier krijg je volop de kans om daarmee bezig te gaan.

Ik ben er zelf nu nog een paar maanden en ik hoop vooral nog meer gezelligheid te ervaren. Ik wil ook nog leren hoe ik het ritme en de rust kan volhouden als ik weer naar huis ga, zodat ik dat nog wat meer in mijn systeem krijg. En verder zie ik het wel, ik bekijk het echt per dag en per week. Elke dag gebeurt er wel iets leuks of iets indrukwekkends!”