"Ik heb geleerd dat ik niet perfect hoef te zijn"
Jared is 20, heeft een studie Sport en Bewegen afgerond en heeft in het afgelopen half jaar een traject Inside-out gevolgd. Aan het einde van een lesdag vertelt hij over zijn ervaringen als student Inside-out. Met een grijns en een half oog op de klok: “Na dit gesprek gaan we met z’n allen naar het Hens (Henschotermeer, red.), nog even wat mooie dingen doen voordat dit half jaar helemaal afgelopen is!”
Geen Israël, maar Inside-out
Na zijn studie Sport en Bewegen schreef hij zich in februari meteen in voor de studie Toegepaste Psychologie en werd daar aangenomen. Maar wat doe je dan met die tussenliggende maanden voordat je nieuwe studie begint? Juist, Inside-out! “Nadat ik me had ingeschreven, wilde ik de rest van dat halve jaar nog nuttig besteden. Eerst wilde ik naar Israel om te werken in een kibboets, maar dat ging niet door vanwege corona. Inside-out kwam me goed uit, omdat het traject vijf maanden duurde en dat paste precies. Het leek me ook leuk doordat je onderdeel uitmaakt van een leefgemeenschap, want ik wilde graag intern wonen. Ik ben erg blij hoor, dat ik nu hier zit.
Later wil ik wel graag nog naar Israel, maar ik denk dat de volgorde zo goed is. Inside-out gaat ook echt om persoonlijke ontwikkeling en dat is een goede basis voor alles in het leven. Ik merkte ook dat mijn motivatie in het studeren wegraakte en dat alles een beetje een sleur was geworden. Het was dan ook fijn om er even uit te gaan en je ergens anders op te focussen. Sowieso is het voor iedereen goed om even stil te staan en uit het systeem te stappen. Inside-out is heel leerzaam, je ontwikkelt je persoonlijk, leert nieuwe dingen en komt tot nieuwe inzichten. Gewoon doen dus!”
Een sprong in het diepe
Voor zijn studie liep hij stage bij een dagbesteding voor mensen met hersenletsel en ontdekte dat het gedrag van mensen hem erg interesseerde. Daarom besloot hij het sporten achter zich te laten en koos hij voor Toegepaste Psychologie. “In februari schreef ik me in, maar ik was er toen nog niet zeker van. Nu sta ik er wel achter en heb ik er zin in. Dus ik ga weer vier jaar studeren! Daar zie ik ook wel een beetje tegenop, maar dat komt wel goed. Zeker ook met mijn studiekeuze vind ik het belangrijk om God bij mijn leven te betrekken, omdat je toch weer 4 jaar ergens mee bezig bent. Ik wil graag doen wat Hij wil. Erachter komen wat God dan voor mij wil, is lastiger. Maar ik heb geleerd dat hij je verlangens en kwaliteiten in je heeft geschapen en dat je daarnaar mag luisteren. Al vind ik het ook wel moeilijk hoor, je weet het nooit 100% zeker. Ergens blijft het een sprong in het diepe. Maar dan moet je maar gewoon proberen.”
(Tekst gaat verder onder de afbeelding)
Een kampgevoel
Hij koos voor Inside-out, omdat je hier intern kon wonen. Van de leefgemeenschap geniet hij dan ook enorm. “De leefgemeenschap vind ik heel leuk, ik voelde me meteen welkom. Je hebt hier altijd een plek waar je heen kunt gaan als je even wilt kletsen of mensen wilt zien en dat is heel fijn. De gezelligheid is ook leuk, in het begin had ik daar echt een kampgevoel bij. Nu ben ik wel gewend, dus dat voelt nu minder zo. Maar dat gevoel dat je mensen om je heen hebt, is erg fijn. Je leert ook dingen over jezelf in zo’n groep, zeker in combinatie met Inside-out. Dat is een spiegel voor je en in de leefgemeenschap kun je dat in praktijk brengen. Zo deden we bijvoorbeeld DISC-testen, waar ik ontdekte dat ik een vredestichter ben in een groep. Daarna merkte ik steeds dat ik inderdaad vaak die rol heb en aan het bemiddelen ben of nadenk voor anderen.
Buiten je comfort zone
Naast zijn ervaringen in de leefgemeenschap brachten de maanden Inside-out hem veel. “Wat ik bijvoorbeeld interessant vond, was de kennismaking met de katholieke stroming. Dat zie je bijvoorbeeld terug in de getijdegebeden. Ik ben opgegroeid in een evangelisch kerk en ik had daar verder geen beeld van, maar nu wel. Bij Inside-out vond ik de afwisseling praktijk en theorie fijn. Daarbij was het goed om te leren hoe je die theorie dan in praktijk brengt, zoals we dat deden met expedities. Ook ben ik voor mijn eigen leervraag aan het leren zingen. Zingen vind ik erg leuk, maar voor groepen vind ik het nogal spannend. Dus dit is erg buiten mijn comfort zone, maar wel leuk.
Niet perfect is ook goed
Wat is nu het belangrijkste dat hij meeneemt van die maanden Inside-out in zijn leven? “Ik heb teveel geleerd om allemaal te onthouden, maar er zijn twee dingen die ik niet meer ga vergeten. In de eerste plaats voel me ik geroepen om op pad te gaan en/of bijvoorbeeld de zending in te gaan, in eigen land of buitenland. Voor mijn persoonlijke leervraag heb ik me, naast zingen, ook georiënteerd op zending, want ik heb al langer het verlangen dat ik daar iets mee wil. Niet per se evangelisatie, maar vooral zending in je doen en laten. Ik vind het heel gaaf om in het buitenland mensen te bereiken die geen mogelijkheid hebben tot Bijbel lezen en met hen een gesprek aan te gaan. Al lange tijd heb ik Israël en haar volk op mijn hart en na mijn HBO-studie ga ik onderzoeken of God me daar wil gebruiken.
En ten tweede heb ik geleerd dat ik er gewoon mag zijn. Ik hoef geen perfectie te bereiken in de dingen die ik doe. Dus ook als ik de mist inga en die perfectie niet bereik, hoef ik mezelf niet te veroordelen of te schamen. Ik ben een vrij mens door Jezus en vanaf nu omarm ik mijn gebreken!”
