Koers houden
Mijn vader had een kast vol met boeken over schepen. Ik hield ervan om in die boeken te grasduinen. Wisselende winden en zware stormen, oneindige einders en laaghangende bewolking, wisselende getijden en verraderlijke stromingen – het was het decor van vele spannende verhalen. Aan zo’n decor moet ik denken in deze tijd op de Wittenberg.
We waren nog maar net uitgevaren, toen de corona-storm ons overviel. De leefgemeenschap had enkele maanden geleden een nieuwe start gemaakt. We hadden de eerste ervaring met retraites opgedaan. En we hadden eind januari de studenten voor ons geheel vernieuwde tussenjaar Inside-out verwelkomd. Na 15 maart was het allemaal anders: De studenten stuurden we naar huis. We annuleerden de aankomende retraites. En we deelden de leefgemeenschap op in vier groepen om de impact van een besmetting te verkleinen.
Ondanks de storm vielen we niet stil. Team onderwijs schakelde in no-time over op digitaal lesgeven, ontwikkelde alternatieve expedities en verving de excursie naar Taizé met een themaweek monastiek leven. Team monastiek verzorgde via Youtube dagelijks meditaties in de week voor Pasen en verzorgde tot voor kort dagelijks via Whatsapp getijdengebeden voor de leefgemeenschap en medewerkers. Het technisch team kreeg extra hulp vanuit de leefgemeenschap en concentreerde zich op de verbouwing van de slaapzalen.
Nabije toekomst
Op dit moment lijkt het weer wat op te klaren. We zijn druk met ons klaar te maken voor de 1,5 meter samenleving. Vanaf 2 juni is het aantal groepen in de leefgemeenschap teruggebracht tot twee. Daardoor ontstond er weer ruimte voor onderwijs en retraites. Vanaf 2 juni krijgen daarom ook de studenten weer les op de Wittenberg en is een klein aantal individuele retraite-gasten welkom. Vanaf 1 juli hopen we ook weer groepsretraites te kunnen aanbieden.
We sturen op zicht, zei onze premier. Ook op de Wittenberg komt het de komende maanden aan op adequaat inspelen op de kansen en bedreigingen van het moment. Tegelijkertijd hebben we als bestuur op onze laatste vergadering uitgesproken, dat het ook aankomt op koers houden. Juist nu we niet ver vooruit kunnen zien, wordt het kompas van geloof en roeping belangrijker. Dat wil zeggen, dat we bij alles wat we doen ons laten leiden door onze missie: jonge mensen vormen tot volgeling van Jezus Christus. En bouwen aan een vitale organisatie die dat mogelijk maakt.
Op momenten als deze realiseren we hoe blij we mogen zijn met een betrokken achterban. Wij willen u hartelijk danken voor uw betrokkenheid in de achterliggende maanden.
